WIDOK Z OKNA
w ogrodzie biblijnym nie ma już raju.
z fig pozostały skórki wyplute przez turystów,
w miejscu krzewów sterczą martwe badyle,
a w nagich koronach nie rozpoznasz już życia.
cienie przebiegające chyłkiem pod bramą
podobnymi do znaku na czole maskami
świadczą o tragedii jaka się tu wydarzyła.
dobrze że czasami pojawia się mgła,
w której wszystko staje się senną marą.
bez niej już dawno zabiłabym wszystkie okna.
Katarzyna Kuroczka
Przeczytaj też u nas wcześniejsze wiersze K. Kuroczki (także jako Katarzyny Berety), zapis jej słuchowiska Witraże, a też felietony Szkoła jako śmiertelna choroba przenoszona systemowo z pokolenia na pokolenie oraz E-sej o posttwórcy, czyli chyba zabrnęliśmy w ślepy zaułek